Rudolf Peierls

Rudolf Peierls

(1966)
Bizitza
JaiotzaBerlin1907ko ekainaren 5a
Herrialdea Alemania
 Erresuma Batua  (1940 -
BizilekuaErresuma Batua
HeriotzaOxford1995eko irailaren 19a (88 urte)
Familia
AitaHeinrich Peierls
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaFrederiko Gilen Unibertsitatea
(1925 - 1926)
Municheko Unibertsitatea
(1926 - 1928)
Leipzigeko Unibertsitatea
(1928 - 1929)
TesiaZur kinetischen Theorie der Wärmeleitung in Kristallen (en) Itzuli
Tesi zuzendariaWerner Heisenberg
Friedrich Hund
Petrus Josephus Wilhelmus Debye
Doktorego ikaslea(k)Gerald E. Brown (en) Itzuli
Fred Hoyle
Luis Joaquín Boya Balet (en) Itzuli
Władysław Świątecki (en) Itzuli
Melvin A. Preston (en) Itzuli
Sheila Brenner (en) Itzuli
John F. Reading (en) Itzuli
Brian Flowers, Baron Flowers
Bernhard Scheffler (en) Itzuli
Samuel MacDowell (en) Itzuli
David Geoffrey Ravenhall (en) Itzuli
John Stewart Bell
James S. Langer (en) Itzuli
Edwin Ernest Salpeter
Hizkuntzakingelesa
alemana
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakfisikari teorikoa, unibertsitateko irakaslea, fisikaria eta fisikari nuklearra
Lantokia(k)Oxford
Enplegatzailea(k)ETH Zürich  (1929 -  1932)
Victoria University of Manchester (en) Itzuli  (1932 -  1935)
Cambridgeko Unibertsitatea  (1935 -  1937)
Birminghamgo Unibertsitatea  (1937 -  1963)
Oxfordeko Unibertsitatea  (1963 -  1974)
Leidengo Unibertsitatea  (1976 -
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
KidetzaRoyal Society
Sobietar Batasuneko Zientzien Akademia
Frantziako Zientzien Akademia
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Zientzien Errusiar Akademia
Alemaniako Natur Zientzien Leopoldina Akademia
Ameriketako Fisika Elkartea
Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala

Sir Rudolf Ernst Peierls (Berlin, 1907ko ekainaren 5a - Oxford, 1995eko irailaren 19a) alemaniar-britainiar fisikaria izan zen.

Bere garaiko fisikari nagusiekin jardun zuen: Sommerfelden jarraitzaile izan zen Munichen eta Heisenbergena Leipzigen, eta Pauliren laguntzailea izan zen Zurichen. Birminghameko Unibertsitateko fisikako irakasle egin zuten 1937. urtean. Quantumen mekanikak jakintzaren beste alor batzuetan izan ditzakeen aplikazioei buruzko ikerketak egiten hasi zen. Bere ekarpen nagusiak egoera solidoaren fisikari, lehenik, eta ondoren, fisika nuklearrari buruz egindako ikerketak dira. Solidoen teoria ikertu zuen eta eremu magnetikoak eroapen elektroietan duen eragina aztertu zuen bereziki (Hall efektua). 1929an gai ez-metalikoetan bero-eroapena nola gertatzen den azaldu zuen, eta tenperatura txikietako bero-eroapenari buruzko lanak ere egin zituen. 1930eko hamarraldiaren inguruan fisika nuklearrean murgildu zelarik, 1938. urtean nukleoen talkei buruzko teoria bat osatu zuen, eta handik bi urtera, Frischekin batera, frogatu zuen posible zela uranio aberastuko kopuru txiki batean kate-erreakzio bat sortzea elektroi-igorpenen bidez.


Developed by StudentB